snuiven
荷兰语
词源
源自中古荷兰语 snuyven,源自古荷兰语 *snūvan,源自原始西日耳曼语 *sneufan,源自原始日耳曼语 *sneufaną (“呼吸,吸,吹,喷出鼻息”),拟声词,与中古高地德语 snūfen、德语 schnauben有关。
发音
- IPA(帮助):/ˈsnœy̯.və(n)/
音频 - 断字:snui‧ven
- 韵部:-œy̯vən
动词
snuiven
屈折
| snuiven的变位形式 (强变化,第2b类) | ||||
|---|---|---|---|---|
| 不定式 | snuiven | |||
| 过去式单数 | snoof | |||
| 过去分词 | gesnoven | |||
| 不定式 | snuiven | |||
| 动名词 | snuiven n | |||
| 现在式 | 过去式 | |||
| 第一人称单数 | snuif | snoof | ||
| 第二人称单数(jij) | snuift | snoof | ||
| 第二人称单数(u) | snuift | snoof | ||
| 第二人称单数(gij) | snuift | snooft | ||
| 第三人称单数 | snuift | snoof | ||
| 复数 | snuiven | snoven | ||
| 虚拟式单数1 | snuive | snove | ||
| 虚拟式复数1 | snuiven | snoven | ||
| 命令式单数 | snuif | |||
| 命令式复数1 | snuift | |||
| 分词 | snuivend | gesnoven | ||
| 1)古体。 | ||||
衍生词汇
- cultuur snuiven
- opsnuiven
- snuiver
派生语汇
- → 帕皮阿门托语: sneif
