logo

punctus是什么意思_punctus读音|解释_punctus同义词|反义词

punctus

英语

词源

源自中世纪拉丁语 punctus (标点符号)

发音

名词

punctus

  1. (古文字学) 中世纪时使用的一种结束句子的标点符号(‧),为句号的前身
    • 1993,Malcolm Beckwith Parkes, Pause and Effect[1], Plates and Commentaries, 页号197:
      In the sacerdotal prayers in col. a the punctuation is by punctus flexus, punctus elevatus and punctus.
      (请为本引文添加中文翻译)
    • 2011年7月22日,Tadao Kudouchi,Akio Oizumi; Jacek Fisiak编, English Historical Linguistics and Philology in Japan[2],De Gruyter, →ISBN, 页号172:
      The most common item of punctuation was the punctus or point.
      (请为本引文添加中文翻译)
    • 2015年8月31日,“Medieval Manuscripts”,出自Albrecht Classen编, Handbook of Medieval Culture[3],卷号2,De Gruyter, →ISBN, 页号1015:
      Curiously, the punctus versus was largely replaced with a punctus by ca.1100.
      (请为本引文添加中文翻译)

参见

  • punctus circumflexus
  • punctus elevatus
  • punctus flexus
  • punctus interrogativus
  • punctus percontativus
  • punctus versus

拉丁语

发音

  • (古典) IPA(帮助)/ˈpuːnk.tus/, [ˈpuːŋk.t̪ʊs]
  • (教会) IPA(帮助)/ˈpunk.tus/, [ˈpuŋk.t̪us]

词源 1

pungō (I prick, puncture, punch)的被动完成时分词。

分词

pūnctus (阴性 pūncta,中性 pūnctum,副词 pūnctim); 第一/第二类变格 分词

  1. 被扎的
  2. 有点的,有斑点
  3. (感情上)刺痛的,感动
  4. 心烦的,不安
变格

第一/第二类变格 adjective。

单数 复数
格 / 性 阳性 阴性 中性 阳性 阴性 中性
主格 pūnctus pūncta pūnctum pūnctī pūnctae pūncta
属格 pūnctī pūnctae pūnctī pūnctōrum pūnctārum pūnctōrum
与格 pūnctō pūnctō pūnctīs
宾格 pūnctum pūnctam pūnctum pūnctōs pūnctās pūncta
夺格 pūnctō pūnctā pūnctō pūnctīs
呼格 pūncte pūncta pūnctum pūnctī pūnctae pūncta
衍生词汇
后代词汇
  • 阿斯图里亚斯语:puntu
  • 加泰罗尼亚语:punt, punta
  • 英语:point
  • 法语:point, pointe
  • 弗留利语:pont, ponte
  • 加利西亚语:punto, punta
  • 德语:Punkt, bunt(可能)
  • 意大利语:punto, punta
  • 奥克语:ponch, poncha
  • 葡萄牙语:ponto, ponta
  • 西西里语:puntu
  • 西班牙语:punto, punta
  • 威尼斯语:ponto

名词

pūnctus m (属格 pūnctī); 第二类变格

  1. (晚期拉丁语, 新拉丁语;亦数学) point
    其他形式: pūnctum n
变格

第二类变格名词。

单数 复数
主格 pūnctus pūnctī
属格 pūnctī pūnctōrum
与格 pūnctō pūnctīs
宾格 pūnctum pūnctōs
夺格 pūnctō pūnctīs
呼格 pūncte pūnctī

词源 2

源自pungō +‎ -tus

名词

pūnctus m (属格 pūnctūs); 第四类变格

  1. (dubious)
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia 2.68, Jean Harduin, editor, Caii Plinii Secundi historiae naturalis libri XXXVII [], volume 1, published 1741, Paris, p. 107:
      Hae tot portiones terrae, immo vero, ut plures tradidere, 15mundi punctus: ( neque enim aliud est terra in universo: )
      Notae. [...] 15. Mundi punctus.] Acutum illud est Senecae dictum, lib. I. Natur. quaest. in prooem. pag. 831. Hoc est illud punctum, quod inter tot gentes ferro & igni dividitur. O quam ridiculi sunt mortalium termini, &c.
  2. (中世纪拉丁语) 标点符号
变格

第四类变格名词。

单数 复数
主格 pūnctus pūnctūs
属格 pūnctūs pūnctuum
与格 pūnctuī pūnctibus
宾格 pūnctum pūnctūs
夺格 pūnctū pūnctibus
呼格 pūnctus pūnctūs
近义词
  • (刺,扎) pūnctiō
  • () pūnctum
后代词汇

相关词汇

参考

  • punctus in Charlton T. Lewis & Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879
  • punctus在Charles du Fresne du Cange的Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • punctus在Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français (拉丁语-法语详解词典), Hachette中的内容
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[4], London: Macmillan and Co.
    • in an instant: puncto temporis
    • to obtain many (few) votes in a century or tribe: multa (pauca) puncta in centuria (tribu) aliqua ferre